Ég er búinn að eyða dágóðum tíma í að skrifa langa og persónulega færslu um mín einkamál - því ég veit hvað ykkur finnst það gaman - en þegar ég loksins kláraði hana varð ég skyndilega rosalega sjálfsmeðvitaður og finnst hún núna of persónuleg til að ég geti birt hana hér.
Vandræðalegt.
En þess í stað kemur hér lítil vísa um leiðinlegu konuna sem verslaði hjá mér í dag.
"Verðið hátt og úrval lítið.
Starsfólk allt ódannað!"
Ef þetta er svona fokking slæmt -
drullaðu þér þá bara eitthvað annað!
7. ágúst 2010
3. ágúst 2010
Þjóðhátíð 2010
Er ljósin frá flugeldunum lýstu upp andlit þeirra 17.000 gesta sem samankomnir voru í reykfylltum Herjólfsdalnum
- Þá var lífið mikilfenglegt.
Er þessir sömu gestir sameinuðust í söng og þökkuðu Dikta fyrir heiminn
- Þá var lífið stórkostlegt.
Er Árni Johnsen dissaði Anton í klessu
- Þá var líf mitt því miður annars staðar í dalnum.
Er Ragga Gísla sagði öllum frá því hvernig Sísí fríkaði út, þrátt fyrir að allir áheyrendur vissu hvernig
- Þá var lífið frábært.
Er ég stóð í bestu rennibraut landsins og púllaði Supermanninn við mikinn fögnuð sundlaugargesta
- Þá var lífið 'awesome'.
Er 17.000 manns hrópuðu af öllum lífs og sálarkröftum: "GILZ KELLING!"
- Þá var lífið ógeðslega fyndið.
Er við sátum á þilfari Herjólfs og sigldum innan um eyjarnar á leið til Heimaeyjar og ræddum hver þeirra væri best til að standa af sér uppvakningaárás
- þá var lífið furðulega spennandi.
Er eldtungur brennunnar teygðu sig upp í himininn og hituðu upp dalinn
- Þá var lífið gullfallegt.
Er ég kláraði lundabitann sem einhver eyjapeyji gaf mér
- Þá var lífið of fátækt af lundakjöti.
Er Viktor reyndi að koma mér saman við 45 ára gömlu útúrdrukknu konuna sem greip í mig til þess eins að standa í lappirnar
- Þá var lífið vandræðalegt.
Er ég var laus við þessa sömu konu
- Þá var lífið laust við Viktor í dágóðan tíma.
Er blysin kviknuðu í brekkunni og sveipuðu þjóðhátíðargesti fagurrauðum dýrðarljóma
- þá var lífið notalegt.
Er ekkert fékk okkur stöðvað undir stjörnusalnum, inni í Herjólfsdalnum
- Þá var lífið yndislegt.
Er ég sat með vinum mínum í sól og áhyggjuleysi og við spjölluðum saman og hlógum
- Þá var lífið fullkomið.
Takk fyrir mig.
- Þá var lífið mikilfenglegt.
Er þessir sömu gestir sameinuðust í söng og þökkuðu Dikta fyrir heiminn
- Þá var lífið stórkostlegt.
Er Árni Johnsen dissaði Anton í klessu
- Þá var líf mitt því miður annars staðar í dalnum.
Er Ragga Gísla sagði öllum frá því hvernig Sísí fríkaði út, þrátt fyrir að allir áheyrendur vissu hvernig
- Þá var lífið frábært.
Er ég stóð í bestu rennibraut landsins og púllaði Supermanninn við mikinn fögnuð sundlaugargesta
- Þá var lífið 'awesome'.
Er 17.000 manns hrópuðu af öllum lífs og sálarkröftum: "GILZ KELLING!"
- Þá var lífið ógeðslega fyndið.
Er við sátum á þilfari Herjólfs og sigldum innan um eyjarnar á leið til Heimaeyjar og ræddum hver þeirra væri best til að standa af sér uppvakningaárás
- þá var lífið furðulega spennandi.
Er eldtungur brennunnar teygðu sig upp í himininn og hituðu upp dalinn
- Þá var lífið gullfallegt.
Er ég kláraði lundabitann sem einhver eyjapeyji gaf mér
- Þá var lífið of fátækt af lundakjöti.
Er Viktor reyndi að koma mér saman við 45 ára gömlu útúrdrukknu konuna sem greip í mig til þess eins að standa í lappirnar
- Þá var lífið vandræðalegt.
Er ég var laus við þessa sömu konu
- Þá var lífið laust við Viktor í dágóðan tíma.
Er blysin kviknuðu í brekkunni og sveipuðu þjóðhátíðargesti fagurrauðum dýrðarljóma
- þá var lífið notalegt.
Er ekkert fékk okkur stöðvað undir stjörnusalnum, inni í Herjólfsdalnum
- Þá var lífið yndislegt.
Er ég sat með vinum mínum í sól og áhyggjuleysi og við spjölluðum saman og hlógum
- Þá var lífið fullkomið.
Takk fyrir mig.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)