Á leið minni í knattspyrnu í gærkvöldi sá ég fjarskyldan ættingja í Kópavoginum. Ég hafði ekki séð hann í afar langan tíma og langaði því gífurlega mikið að heilsa upp á hann. Bílstjóri bílsins er ég sat í virtist lesa hugsanir mínar því nú jók hann hraðann og stefndi í humátt að þessum ættingja mínum. En er nær honum var komið uppgötvaði ég mér til mikillar skelfingar: "Ég er ekki skyldur neinum helvítis steypustólpa!!!"
Aftur virtist bílstjóri bílsins lesa hugsanir mínar, þó örlítið á eftir mér, því nú beygði hann snarlega framhjá þessum platættingja, en ekki mátti miklu muna. Ég get sagt svo án nokkurs efa því ég finn ennþá lyktina af gráleitum, illþefjandi, rykkenndum rakspíranum hans.
Þar slapp ég naumlega við vandræðalegan fund.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli
Hvað liggur þér á hjarta?